Detail Site

Na brand in de Sint-Niklaaskerk van Westkapelle (2013), wordt de kerk deels gerestaureerd en verbouwd. Voorafgaand aan de aanleg van een nieuwe vloer en het uitgraven van een kelder, wordt een beperkte opgraving uitgevoerd. Nabij het koor wordt een grafkelder opgegraven. Ter hoogte van de nieuwe kelder, die gelokaliseerd is binnen de vroeg 20ste eeuwse uitbreiding van de kerk, worden verschillende inhumaties en een knekelput aangetroffen. Aan de hand van het aangetroffen metaal kan gezegd worden dat dit deel van de begraafplaats is gebruikt tussen de 13de en de 19de eeuw.
Een omvangrijke funderingsmuur in bakstenen van groot formaat (29 x 14,5/15 x 8 cm) en op regelmatige afstand voorzien van dwarse steunberen is in de sleuf aangetroffen. Deze muur maakt deel uit van een oudere kerkfase en laat ons toe om de bouwhistorie van de bakstenen Sint-Niklaaskerk te vervolledigen. De aangetroffen muur dateert uit de 13de eeuw en maakt deel uit van een zijbeuk. Oorspronkelijk stond hier een kruiskerk bestaande uit een schip met een hoofdbeuk en twee lagere zijbeuken.
Te vermelden is ook nog dat de bakstenen van de funderingsmuur in dermate goede staat verkeren dat deze opnieuw gebruikt worden bij de restauratie.  Deze zijn ondertussen vakkundig verwerkt in de door de brand sterk aangetaste vieringtoren en de gotische kruisvensters.